Наш адрес: г. Осиповичи, ул. Сумченко, 55.

Станцыя Асіповічы: прыемна адчуваць сябе выдатніцай

Опубликовано: Асiповiцкi Край

Понедельник, 25.11.2013 11:18. Рубрика: Людзі, Чыгунка  Tags: , ,   

На станцыю Асіповічы Іна КАСЦЮЧЭНКА прыйшла ў 1999 годзе пасля заканчэння вучобы ў Аршанскім тэхнікуме чыгуначнага транспарту. Адразу была дзяжурнай па горцы, а праз год малады перспектыўны спецыяліст пачала хадзіць у змены дзяжурнай па станцыі Асіповічы-1. На сёння Іна Леанідаўна мае вышэйшую адукацыю, адвучыўшыся ў Беларускім дзяржаўным універсітэце транспарту па спецыяльнасці “арганізацыя перавозак і кіраванне рухам на чыгуначным транспарце” — якраз тое, чым яна і займаецца на працягу рабочага часу. Дарэчы, Касцючэнка ўпэўнена, што асвойваць праграму ВНУ, калі ёсць за плячыма пэўны багаж ведаў і стаж работы, прасцей і эфектыўней. Тыя ж кантрольныя работы грунтуюцца на асабістым вопыце, ды і магчымасць атрымаць неабходную кансультацыю ў калег ёсць.

Работа ёй падабаецца. У прынцыпе, пазітыўныя адносіны да чыгункі як сферы дзейнасці заклаліся яшчэ з дзяцінства: дзядуля і мама таксама чыгуначнікі. А пацвердзілася гэтае ўражанне, калі пабывала на экскурсіі на станцыі і ўнутраны голас пацвердзіў: сапраўды тваё!

Чым можа захапляць напружанне і стан найвялікшага засяроджання, у якім даводзіцца быць дзяжурнаму па станцыі? Менавіта тым, што цалкам паглыбляешся ў свет руху і разлікаў. А калі ўдаецца “прыгожа” развесці транспарт, адчуваеш сябе выдатніцай, якая рашыла складаную задачу. Ды і проста важным чалавекам на чыгунцы. Немалаважна і актыўнае ўзаемадзеянне з калегамі, зладжанасць сістэмы-каманды. Ну а нялёгкія змены кампенсуюцца адносна працяглым адпачынкам.

Што адкрываеш для сябе з гадамі працы? Тое, што сапраўды інструкцыі трэба выконваць — яны дапамагаюць не дапусціць невырашальных сітуацый. Успамінае, што некалі станцыя здавалася вельмі буйной, цяпер жа бачыш яе ўсю і разумееш, што не такая яна ўжо і вялікая. Хоць гэта і не дае падстаў адносіцца да сваіх абавязкаў з меншай доляй адказнасці. Ці хацелася б штосьці змяніць у рабоце? Магчыма, каб у сэрцы станцыі — памяшканні, дзе стаіць пульт, — была лепшая гукаізаляцыя: нішто не павінна перашкаджаць канцэнтрацыі ўвагі.

Каб нармальна адчуваць сябе на чарговай змене, трэба ўмець правільна адпачываць. Гэта значыць, цалкам пераключацца на станоўчыя моманты, каб ноччу сон быў спакойным і без усякіх там цягнікоў. Душэўны камфорт, які адчуваеш дома, у найбольшай ступені садзейнічае аднаўленню сіл. Іна Леанідаўна заўсёды з задавальненнем вяртаецца з работы ў сваю новую ўтульную кватэру, дзе яе чакае 5-гадовая дачушка Насця. Як прыемна разам марыць і прыдумваць добрую казку пра прыгоды маленькага паравозіка… Касцючэнкі дакладна ведаюць, у якім кірунку ён павінен рухацца!

Валянціна КОРБАЛЬ. Фота Ніны ЦАРЫК.

Твитнуть 0

ЭТО ТОЖЕ ИНТЕРЕСНО!

Добавить комментарий

« 
 »