Па роду заняткаў даволі часта прыходзіцца прысутнічаць на прыёме людзей, якія рэгулярна праводзяць прадстаўнікі — звычайна абласныя і рэспубліканскія кіраўнікі — самых розных органаў, і складваецца ўражанне, што ўжо “нарадзілася” пэўная катэгорыя грамадзян, для каго практычна без розніцы, хто канкрэтна яго вядзе, якая ў яго пасада, паўнамоцтвы і г.д. Галоўнае — данесці, агучыць у чарговы раз — і нярэдка надта эмацыянальна! — “сваё”. А таму, прабачце, і ходзяць на той жа прыём, быццам на работу. Асуджаць іх за падобнае, канечне, права не маю, але калі справа, напрыклад, ужо разгледжана судом, прыгавор вынесены, касацыйныя скаргі ўсё пакінулі ў сіле, то хіба можа які-небудзь чыноўнік адмяніць тое рашэнне? А такіх прыкладаў, на жаль, нямала…
Былі падобныя звароты і ў пятніцу, калі гаворку з землякамі ў чарговы раз вёў дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь Аляксандр Багдановіч. Хаця ў абсалютнай большасці жыхары Асіповіччыны звярталіся, як гаворыцца, па справе, прычым у большасці пытанні ўздымаліся не асабістыя, а такія, што тычацца многіх. Як перспектывы будаўніцтва ў горадзе другой станцыі абезжалезвання вады, электрыфікацыі і добраўпарадкавання нашых вуліц, заклапочанасць бяспекай на хуткаснай аўтадарозе М-5 з-за перыядычнага з’яўлення на ёй лясных звяроў і стварэння аварыйных сітуацый і г.д.
З кожным з наведвальнікаў Аляксандр Віктаравіч разбіраўся нетаропка і дасканала. Адны атрымалі тлумачэнні, другія развіталіся з завярэннем, што іх просьба не проста пачута, а ўзята на кантроль, па ёй будуць працаваць. А гэта значыць, што яшчэ на колькі людскіх праблем у нас стане менш.
Віталь Кулакоў.