Гэтыя хлопчыкі і дзяўчынкі ў нядзелю знаходзяць гадзіну-другую, каб, адарваўшыся ад школьных падручнікаў, віртуальных падарожжаў і дзіцячых гульняў, адправіцца ў Крыжа-Узвіжанскі храм. Протаіерэем Аляксандрам Кісялёвым і матушкай Тамарай тут створана нядзельная школа, у якой заняткі вядуць педагогі Валянціна Філімошына і Алена Мядзелец.
— Чалавека павінны суправаджаць па жыцці шчаслівыя ўспаміны дзяцінства, поўнага любові і духоўнай радасці. Трэба навучыць дзяцей супраціўляцца тым спакусам, што непазбежна сустрэнуцца ім у жыцці, — разважае Валянціна Васільеўна. — Школьнікі павінны навучыцца дыферэнцыраваць дабро і зло, а дарослыя закліканы напоўніць іх адкрытыя свету сэрцайкі святлом і спагадай.
Нашы выхаванцы прымаюць удзел у богаслужэнні, пасля якога мы многа гутарым з імі, вучым дабраце, міласэрнасці, клопату аб бліжнім, павазе да бацькоў. Гаворым аб велічы нашай Радзімы, любові да роднай зямлі. Вучым падбіраць сяброў. Арганізуем святочныя канцэрты, тэатралізаваныя спектаклі…
Два дзясяткі хлопчыкаў і дзяўчынак ва ўзросце ад 5 да 15 гадоў займаюцца ў дзвюх узроставых падгрупах. Заняткі будуюцца ў форме дыялогу педагога і дзяцей. У наяўнасці і маляванне: рабяты перадаюць на паперы сваё светаадчуванне, перажыванні. А разам з Валянцінай Радкевіч вышываюць цудоўныя карціны на радасць родным, шыюць мяшэчкі, якія напаўняюць духмянымі зёлкамі. Афармляюць і выставы сваіх работ.
Канечне, пасля заняткаў хочацца і пабегаць, і пасмяяцца. Але чаго тут сабе не дазваляюць, дык гэта крыўдзіць і абражаць адно аднаго. Зярняты дабрыні даюць свае ўсходы…
Iна ЗАСКЕВІЧ.